स्कुल डायरीज "अंतिम भाग"
'गड' गेला,,पण,,, "सिंह" आला
************************************
सहामाही परिक्षेत घवघवीत यश मिळताच आम्हाला आकाश दोन बोटे ठेंगणं वाटू लागलं होतं. सर्वच विषयांत आमची गाडी टॉप गिअरमध्ये सुसाट निघाल्याने सराव परिक्षा असो की बोर्डाची परिक्षा असो हे मैदान आम्ही नक्कीच दणाणून सोडणार यात वाद नव्हता. मात्र सत्य आणि स्वप्न यात नेहमीच एक अंधूक रेषा असते आणि क्रिकेटमध्ये सुद्धा जोपर्यंत शेवटचा चेंडू टाकला जाईपर्यंत सामन्याचा निकाल काहीही लागू शकतो याचा प्रत्यय आपणास वारंवार येतच असतो. त्यावेळी आम्हाला बोर्डाच्या परिक्षेकरीता वरोऱ्याच्या जुन्या बसस्थानका समोर असलेले हिरालाल लोया शाळा हे परिक्षा केंद्र मिळाले होते.
तेंव्हा निकाल शाळेसोबतच वर्तमानपत्रात जाहीर होत असत आणि रोल नंबरसहित विद्यार्थ्यांनी प्राप्त केलेले गुण दर्शविल्या जात होते. सकाळी उठून मी शेजाऱ्यांकडे गेलो आणि डोळे फाडून आपला क्रमांक पाहू लागलो. मात्र लगेच लक्षात आले की आपले गुणवत्ता यादीतले स्थान हुकले असले तरी आपण शाळेतून पहिला आल्याचे समाधान होते. तसेही आयुष्यात बऱ्याच गोष्टी नंतरही थोड्या थोड्या फरकाने हुकत गेलो. खरेतर याबाबतीत आमचे पिताश्री नक्कीच दुरदृष्टीचे असणार. म्हणूनच काय तर ते नेहमीच लाडाने मला हुक्क्या म्हणायचे.
शाळेत जाताच माझ्यावर अभिनंदनाचा वर्षाव झाला. मात्र दरवर्षी शाळेची मेरीट देण्याची परंपरा आपण खंडीत केली याची मनोमन खंत जरुर होती. आमच्या नजरेत आम्ही सिंह जरी ठरलो असलो तरी शाळेकरीता गड गेला ही स्थिती होती. लगेच यातून सावरुन आम्ही अकरावी करीता मोर्चा सांभाळला. तेंव्हा वरोऱ्याचे आनंद निकेतन कॉलेज, वर्ध्याचे न्यू इंग्लिश ज्युनिअर कॉलेज आणि जे.बी. सायन्स कॉलेज, वर्धा उत्कृष्ट शैक्षणिक दर्जासाठी प्रसिद्ध होते. यापैकी वर्ध्याला आमचे नातेवाईक असल्याने आम्ही न्यू इंग्लिश ज्युनिअर कॉलेजची निवड केली. तत्पुर्वी लोकमान्य शाळेतर्फे गुणवंतांचा सत्कार समारंभ लोकमान्य मुलींच्या शाळेत घेण्यात आला आणि इतक्या महिन्यांचे तिकडे फेरफटका मारायचे आमचे गुलाबी स्वप्न अखेर पुर्ण झाले होते.
समारंभात साक्षात दि.बा. पाटील सरांकडून सत्कार स्विकारतांना मला गलबलून आले. छडी लागे छमछम, विद्या येई घमघम काय असते हे प्रत्यक्ष अनुभवायला आले. केवळ एका वर्षात पाटील सर, लखपती सर आणि नामजोशी सरांनी आमच्यासारख्या दगडाला देवपण देऊन चमत्कार घडवला होता. खरोखरच गुरुर ब्रह्मा, गुरुर विष्णू,,, का म्हणतात याचा अनुभव याची देही याची डोळी आम्ही घेतला होता. धन्य ते शिक्षक आणि धन्य त्यांचे संस्कार. यानंतर लगेच आम्ही आमचे बिर्हाड बांधले आणि वर्धेला रवाना झालो.
दहावीनंतर ज्युनिअर कॉलेजला जाणे म्हणजे आनंदाची पर्वणीच असते. शिवाय पहिल्याच दिवशी सुंदर, गोड आणि आकर्षक चेहऱ्यांची रेलचेल पाहून मनात सही जगह आऐ हो गुरु ची भावना निर्माण झाली. सकाळी सातला पटांगणात राष्ट्रगीत सुरु असतांनाही आमची नजर ड्रोनप्रमाणे जास्तीत जास्त डोळ्यात सुंदरता कशी सामावून घेता येईल यासाठी आजुबाजुला भिरभिरत होती. एकदाचे राष्ट्रगीत आटोपले आणि आमचा अकरावीचा घोळका वर्गाकडे निघाला. मात्र वर्गाचा दरवाजा उघडायला थोडा उशीर होताच आमच्या गर्दीने धक्के देत तो तोडून टाकला. विद्यार्थीदशेत शाळा असो वा कॉलेज, फर्निचरची तोडफोड करणे, ट्युबलाईट फोडणे, अनावश्यक नासधुस करणे यात एक सुप्त मजा असते आणि या कार्यात आम्ही हिरहिरीने भाग घेत असायचो.
अखेर उपप्राचार्य गोखले सर वर्गात आले आणि आमच्याकडून नुकसान भरपाई वसूल करायची तंबी देताच आम्ही नरमलो आणि संपूर्ण लक्ष केवळ अभ्यासावर केंद्रीत करण्याचा प्रण केला. शिवाय हेच दोन वर्ष भविष्याच्या दृष्टीने अत्यंत महत्त्वाचे असल्याने इकडेतिकडे भटकण्याची अजिबात सोय नसायची. त्यातल्या त्यात आमच्या वर्गात केवळ दोनच विद्यार्थीनी होत्या. त्यासुद्धा एवढ्या उदास आणि कंटाळवाण्या चेहऱ्याने बसून रहायच्या की आम्ही विरंगुळा म्हणून शेजारच्या वर्गात डोकवायचो. तिथे खरोखरच शालीमार बागेसदृश्य स्थिती असायची. आम्ही मात्र नशिबाला दोष देत हिरमुसले होऊन परत फिरायचो. त्या वर्गात एकापेक्षा एक तुर्रम खान, आडदांड आणि गुणवंत विद्यार्थी असल्याने त्यांच्या झगमगाटात आमची अगरबत्ती कुठे प्रकाशणार होती. मात्र वेड्या मनाला कोण समजावणार. अगदी बहिणाबाईंच्या कवितेत सांगायचे झाले तर मन वढाय वढाय उभ्या पिकातल ढोर, किती हाकला हाकला फिरी येते पिकावर अशी आमची मनःस्थिती होती.
*************************************
दि. २६ नोव्हेंबर २०२०
डॉ अनिल पावशेकर
मो. ९८२२९३९२८७
++++++++++++++++++++++++
| ||||
| The response was: 552 5.2.2 The email account that you tried to reach is over quota. Please direct the recipient to https://support.google.com/ |
---------- Forwarded message ----------
From: Anil Pawshekar <anilpawshekar159@gmail.com>
To: lekhanisamrat2018@gmail.
Cc:
Bcc:
Date: Thu, 26 Nov 2020 13:40:40 +0530
----- Message truncated -----
| ||||
| The response was: 552 5.2.2 The email account that you tried to reach is over quota. Please direct the recipient to https://support.google.com/ |
---------- Forwarded message ----------
From: Anil Pawshekar <anilpawshekar159@gmail.com>
To: lekhanisamrat2018@gmail.
Cc:
Bcc:
Date: Thu, 26 Nov 2020 13:40:40 +0530
----- Message truncated -----
| |||
| The response from the remote server was: 550 Requested action not taken: mailbox unavailable |
---------- Forwarded message ----------
From: Anil Pawshekar <anilpawshekar159@gmail.com>
To: lekhanisamrat2018@gmail.
Cc:
Bcc:
Date: Thu, 26 Nov 2020 13:40:40 +0530
----- Message truncated -----
| ||||
| The response was: 452 4.2.2 The email account that you tried to reach is over quota. Please direct the recipient to https://support.google.com/ |
---------- Forwarded message ----------
From: Anil Pawshekar <anilpawshekar159@gmail.com>
To: lekhanisamrat2018@gmail.
Cc:
Bcc:
Date: Thu, 26 Nov 2020 13:40:40 +0530
----- Message truncated -----
| ||||
| The response was: 452 4.2.2 The email account that you tried to reach is over quota. Please direct the recipient to https://support.google.com/ |
---------- Forwarded message ----------
From: Anil Pawshekar <anilpawshekar159@gmail.com>
To: lekhanisamrat2018@gmail.
Cc:
Bcc:
Date: Thu, 26 Nov 2020 13:40:40 +0530
----- Message truncated -----
| ||||
| The response was: 452 4.2.2 The email account that you tried to reach is over quota. Please direct the recipient to https://support.google.com/ |
---------- Forwarded message ----------
From: Anil Pawshekar <anilpawshekar159@gmail.com>
To: lekhanisamrat2018@gmail.
Cc:
Bcc:
Date: Thu, 26 Nov 2020 13:40:40 +0530
----- Message truncated -----
No comments:
Post a Comment